TAKIE ŻYCIE-SAMA JESTEM BARDZO ZABIEGANA:(

Jesteśmy zabiegani, zajęci własnymi sprawami.
Coraz rzadziej rozglądamy się wokół siebie coraz mniej widzimy a dokładniej coraz mniej chcemy widzieć.
Skupiamy się na sobie swoich sprawach swoich problemach. Innym pomagamy zazwyczaj wtedy gdy coś z tego możemy mieć.
Czysta kalkulacja – "ja tobie teraz,
to ty potem mnie",
"OK – poświęcę już ten czas może to się kiedyś opłaci".
Choć czasem może tego sytuacja wymaga raczej nie rzucamy swoich spraw mniej czy bardziej ważnych zajęć bo ktoś potrzebuje naszej pomocy, rozmowy, obecności. Dopiero gdy załatwimy co mamy do załatwienia i zostanie nam trochę wolnego gotowi jesteśmy ewentualnie coś dla kogoś zrobić poświęcić chwilę czasu rozmowy. Tylko czasem jest już za późno
ktoś musiał poradzić sobie sam.
Albo co gorsza nie poradził sobie.
Jednocześnie wokół coraz więcej potrzebujących pomocy i wsparcia.
Nie mówię nawet o tym materialnym choć odsetek ludzi żyjących na granicy ubóstwa również się zwiększa ale coraz więcej jest osób samotnych, zagubionych, nieszczęśliwych.
Często żyją tuż obok to nasi koledzy
z pracy, z uczelni, sąsiedzi,
czasem nawet mieszkają z nami pod jednym dachem.
Czasami potrzebują pomocy w zakupach załatwieniu jakiejś sprawy czasem naszej rady a czasem po prostu odrobiny naszego zainteresowania, rozmowy, potrzymania za rękę, poklepania po ramieniu.
Ale nie dostrzegamy ich bo tak lepiej prościej, wygodniej.
Niech im kto inny pomoże albo niech poradzą sobie sami w końcu nikt nie mówił że w życiu będzie łatwo.
Z przykrością myślę o tym co może nas czekać w przyszłości świat jest pełen zabieganych, samotnych, smutnych, zdanych tylko i wyłącznie na siebie ludzi.
A przecież tak naprawdę jesteśmy sobie potrzebni,każdy z nas ma coś co może zaoferować innym.
Trzeba tylko chcieć.