Witam wszystkich Odwiedzających galerię!Cieplutko pozdrawiam!!!

Bajka o RÓŻY

Zasadził dziadek RÓŻĘ w ogrodzie
Inny kwiat rosnąć w nim nie był godzien.
Wyrosła RÓŻA smukła i duża,
Gotowa wszystko wonią odurzać
Okryta cała liści przepychem
Zwieńczona ciemno-krwawym kielichem
Co się do słońca wdzięcznie otworzył.
Dziadek w zachwycie rzekł:
Jam cię stworzył
Swoim talentem uczynił piękną-
Przy tobie inne RÓŻE ...???... wymiękną!
(Tu mógłbym zwieńczyć wątek tematu,
Niestety dziadek zapragnął światu
Zaprezentować swą piękną RÓŻĘ,
Skoro mam powód - wątek przedłużę).
Przesadził dziadek RÓŻĘ z ogrodu
(ze wzmiankowanych wyżej powodów)
Do parku- po czym w krzakach ukryty
Jął obserwować Świata zachwyty.
Wpierw nikt z przechodniów nie dostrzegł RÓŻY.
A to ci ślepcy - dziadek się oburzył,
Lecz czekał dalej aż kwiat ujrzała
Pani co z pieskiem spacerowała.
Ta rozpłynęła się w swych zachwytach-
Za to jej piesek - skarlały brytan
Nogę swą RÓŻY uniósł w salucie,
Oddał honory, a potem uciekł.
Nim dziadek wyrwał się z osłupienia
- Świat jakoś RÓŻY nie chciał doceniać -
Zdeptała RÓŻĘ dzieci gromada
(Tędy gonitwy tor im przypadał)
Przebiegły szybko - jak gromu mgnienie.
Z RÓŻY zostało tylko wspomnienie.
Jakiś jegomość z ławki pobliskiej
Rzekł:
Brak tej RÓŻY - dla parku - zyskiem
Zresztą mężowie oraz niewiasty
Większość RÓŻ tutaj to zwykłe chwasty.
Trzeba by przejrzeć owych RÓŻ dużo
By znaleźć RÓŻĘ, która jest RÓŻĄ.

To koniec bajki z worka banałów.
Wyciągam truizm - zamiast morału:
Świat- --choć z nadzieją w krzakach
się skrywasz
Nie zadowoli wszystkich oczekiwań!