http://youtu.be/xYEfoaN3vR4

...
odchodzi lato ulotnie przemija dzień kurcząc
jak dziecięcy sweterek który nie wystarcza
nie grzeje porankiem leniwym ziewa snując
mgły po ścierniskach babie lato w parkach.

w sadach jak na paradzie owoc dojrzewa
zdobiąc ociężałe konary drzew jakby dźwigały
wszystkie grzechy tego świata słodko omdlewa
śliwa oddając z wolna swój bagaż wspaniały.

szkoda lata, mimo, że słońcem zwodzi wrzesień
i przedwieczornym, dźwięcznym cykad graniem.
przyroda zmieniając szatę godzi się na jesień
i na nic tu nasze żale niemy bunt biadanie.

krajobrazy w kolorach od spłowiałej zieleni toną
po żółcie winobluszczu szkarłat mieni się w rosie,
tylko patrzeć, jak wszystko zacznie płonąć
intensywnie purpurą na jesiennym stosie.