Trzy pokolenia,a czwarte lezy w wozeczku:)
====================
Żył sobie kiedyś bardzo dobry i pobożny bramin,
który utrzymywał się jedynie z ofiar
składanych przez jego wiernych.
Pewnego dnia pomyślał sobie:
Pójdę prosić o jałmużnę przebrany za trędowatego.
Przepasał sobie biodra jakąś szmatą
tak jak czynią to paria,
najubożsi ludzie w Indiach.
Tego dnia nikt mu się nie ukłonił na ulicy
ani też nikt nie dał mu żadnej jałmużny.
Poszedł najpierw na targ,
potem do świątyni
ale nikt nie odezwał się do niego ani jednym słowem.
Następnego dnia bramin ubrał się
w sposób
w jaki ubierają się ludzie z jego kasty
zarzucił na siebie biały strój
jedwabny turban i bogato wyszywany żakiet.
Ludzie znowu go pozdrawiali
i dawali pieniądze dla niego
i na świątynię.
Kiedy powrócił do domu
zdjął z siebie swoje szaty,
ułożył je na krześle i głęboko się pokłonił.
Potem powiedział:
Ach-
Jakie wy musicie być szczęśliwe
moje ubrania!
Jakie szczęśliwe!

SAMO ZYCIE!