ŚWIDNICA

Flesza Nowomłyńska jest najlepiej zachowaną pozostałością twierdzy. Została zbudowana przez Austriaków w 1760 r., w formie regularnej, ziemnej lunety. W okresie powojennym była wielokrotnie przebudowana, m. in. w latach 1768 – 69 wzniesiono na korpusie fleszy pierwszą w Prusach, eksperymentalną baterię kazamatową.

Najlepiej zachowanym obiektem jest Flesza Nowomłyńska. Jest to obiekt podobny do reduty, dwukondygnacyjny, z wewnętrznym dziedzińcem i sklepionymi działobitniami w dolnej kondygnacji. Działobitnie, po raz pierwszy zastosowane właśnie tutaj. Korpus Fleszy otoczony był z trzech stron fosą, a przez wschodnie jej skrzydło przepuszczono istniejącą wcześniej młynówkę. Całość okalał ziemny wał, mający od strony wschodniej ponad 10 m wys., chroniony z zewnątrz dodatkowo odnogą młynówki. W północno – wschodnim narożniku fosy umieszczona jest kaponiera, połączona z Fleszą częściowo zniszczoną poterną. W zakończeniu wału po drugiej stronie fosy znajduje się laboratorium – pomieszczenie przeznaczone do wykonywania nabojów karabinowych i artyleryjskich. W przeciwskarpie fosy czołowej znajdował się korytarz, z którego na przedpole prowadziła sieć chodników kontrminowych.

Na prawym skrzydle Fleszy, za podwójną fosą znajdowała się Bateria Skrzydłowa, przed którą znajdował się zniszczony już Hangar Nowomłyński. Była to potężna skazamatowana budowla schronowa, której głównym zadaniem było chronienie załogi i dział w czasie bombardowania. Przez pozostałości Hangaru przeprowadzono w 1898 r. fragment linii kolejowej z Wrocławia, zaburzając kształt czoła Hangaru. Za torami znajduje się cmentarz, założony przed czołem Hangaru ok. 1880 r.