(7)
dodane na fotoforum:
helios7 2020-10-13
Żyjemy w świecie rzeczy, a sens życia sprowadza się do zdobywania i czerpania z tego przyjemności. Ta ciągła pogoń pod presją chwili wyjaławia nas i odczłowiecza, a wszystko, co zostaje, w końcu rozpada się w pył, w mroku i ciszy bez echa...
„O, to palenie rzeczy po najbliższych. To przebieranie, co zostawić, co wrzucić w ogień. To łowienie ciepłego zapachu w zimnych już kieszeniach.... Te płaszcze, których nikt już nie włoży. Te starzejące się w oka mgnieniu krawaty i kokardy. Te okulary pasujące tylko do tamtych oczu. Te niczyje grzebienie, na których lśni skręcony włos z przysypanej piaskiem głowy.”
/Stefan Chwin, Esther/
Ciekawa praca: chwila refleksji przed przejściem na drugą stronę.
