ponieważ poproszono mnie o podanie cech rozpoznawczych, stosownie wyjaśniam
Czubajka kania (Macrolepiota procera) Kapelusz w kształcie parasola o średnicy 10-30 cm z garbkiem na środku, z popękaną, łuszczącą się skórą. U młodych kapelusz w całości jest brązowy. Brzeg kapelusza postrzępiony, zazwyczaj biały. Blaszki gęste, białe o szerokości 1-1,8 cm, nie dochodzące do trzonu. Trzon o długości 20-40 cm, wysmukły, u dołu bulwiasty, u młodych okazów brązowy, u starszych popękany, pierścień ruchomy, biały. Na trzonie występują ciemniejsze poprzeczne zygzakowate prążki (ISTOTNA CECHA ROZPOZNAWCZA) Początkowo jest pełny i gąbczasty, u starszych owocnikach pusty w środku. Miąższ biały, nie zmienia barwy po uszkodzeniu (ISTOTNA CECHA ROZPOZNAWCZA) . Smak łagodny, przyjemny. Wydziela delikatny zapach.
Czubajka czerwieniejąca odmiana ogrodowa (Macrolepiota rachodes var.bohemica). Kapelusz pokryty włóknistymi, okółkowo ustawionymi, brunatnymi łuskami, tło jaśniejsze. Początkowo ma kształt pałeczki, z czasem otwiera się przybierając kształt półkuli. Średnica dochodzi do 15 cm. Trzon u podstawy rozszerza się w kształt bulwy; prawie gładki początkowo koloru białego z czasem staje się bardziej brązowy, bez śladu pręgowań (ISTOTNA CECHA ROZPOZNAWCZA) Pod kapeluszem biały pierścień, który daje się przesuwać wzdłuż trzonu. Wysokość do 15 cm. Po uszkodzeniu barwi się na czerwonawo (ISTOTNA CECHA ROZPOZNAWCZA) Miąższ białawy, na przekroju zmienia kolor na pomarańczowy (ISTOTNA CECHA ROZPOZNAWCZA) W smaku łagodny, bez zapachu. Występuje na brzegach lasów, w parkach i na polanach śródleśnych w lasach liściastych i iglastych. Jak nazwa wskazuje rośnie ona m.in. w ogrodach, w parkach, w miejscach, gdzie wysypany jest kompost, są jakieś śmieci itp. rosnąc na starych śmietnikach może pobierać z gleby szkodliwe związki chemiczne a sama może posiadać takie same toksyny jak muchomor zielonawy (Amanita phalloides). Więc tych z ogródka zbierać nie należy. Ale niestety, coraz częściej wersja ogrodowa, zaczęła pojawiać się w lasach… Wobec tej czubajki o czerwieniejącym miąższu są szczególnie częste doniesienia, że może powodować niedyspozycje żołądkowo-jelitowe, NIE POLECA SIĘ ZBIERAĆ TEJ ODMIANY. Także z innego względu nie jest to grzyb wart jedzenia – brak mu przyjemnego aromatu jaki ma czubajka kania.
luna07 2011-01-23
miłego wieczorku :-) :-)
serdecznie pozdrawiam :-) :-)
NUTKA NA CAŁY NASTĘPNY TYDZIEŃ .......
http://www.youtube.com/watch?v=BPFmKh8XHzQ&feature=related
lenkii 2011-01-23
Będę się strzegła czubajki czerwieniejącej:)Jak TY pięknie wyjaśniasz Marku:)Dobrej nocy:)
iza57 2011-01-23
Piękny kolaż kań...Pięknie nam wszystko wyjaśniłeś...Spokojnej nocki...Dobranoc:)
czamula 2011-01-23
pozdrwiam ...kanie ale te jadalne uwielbiam:)
rybkag 2011-01-24
Ja mam w tym roku, który był obfity w kanie, nawet kanie suszone...Po prostu w sezonie nie daliśmy rady ich zjeść, więc nadmiar został ususzony...Teraz pokruszonymi wzbogacam sosy...:))