Żagnica wielka – gatunek owada z rzędu ważek należący do podrzędu ważek różnoskrzydłych. Występuje w Europie północno-wschodniej i środkowej, na wschód do jeziora Bajkał.
Całkowita długość ciała 70–77 mm, długość tylnego skrzydła 41–49 mm, rozpiętość skrzydeł sięga 100 mm. Ubarwienie brązowe z żółtymi paskami na tułowiu, niektóre elementy ciała zabarwione są na niebiesko(u samca). Skrzydła o lekkim złotobrązowym zabarwieniu.
Jest jedną z najpospolitszych żagnic (Aeshna) w środkowej i centralnej Europie, szczególnie na terenach zalesionych. Zasiedla różne typy wód stojących lub wolno płynących (np. sztucznie utworzone kanały lub starorzecza; samice składają też jaja do zatok wolno płynących rzek). często spotykane są w rejonach zadrzewionych. Lata od końca maja do października.