(0)
Kuzyn Krzysztofa Szymańskiego ze strony ojca, Tadeusz Stefan Krasnodębski kapitan AK ( Granatowy Policjant)
Autor książki POLICJANT KONSPIRATOREM
Kapitan w stanie spoczynku, ur. w 1916 w Wolborzu (k. Piotrkowa Trybunalskiego) w rodzinie zubożałej szlachty herbu KRZYWDA. Po stracie ojca wraz z piątką rodzeństwa był wychowywany przez matkę. Po ukończeniu gimnazjum i odbyciu służby wojskowej w 7, DP w Częstochowie , wstępuje w lutym 1937 roku do Policji Państwowej. Odbywa staż w pododdziałach rezerwy PP po którym zostaje skierowany do szkoły policyjnej w Mostach Wielkich. Po jej ukończeniu w marcu 1938 roku, zostaje etatowym funkcjonariuszem PP. Służy na posterunku w Dąbrowie Tarnowskiej i Otfinowie .Podczas wojny polsko-niemieckiej 1939 roku walczy wraz z kolegami z dąbrowskiego komisariatu w szeregach 21. DP pod Biskupicami Radłowskimi i Kolbuszowej ,Wydostaje się z okrążenia pod Oleszycami podąża na wschód, gdzie zostaje ogarnięty przez wkraczającą Armią Czerwoną. Trzykrotnie ucieka z niewoli, w tym dwa razy z rąk Sowietów.
Początkowo ukrywa się na Powiślu Dąbrowskim i w Piotrkowskiem , gdzie przy rekomendacji kuzyna Henryka Szymańskiego , wstępuje w szeregi ZWZ AK w Piotrkowie Trybunalskim. Natychmiast angażuje się w budowanie pierwszych struktur konspiracji niepodległościowej. .Ostatecznie zostaje zaprzysiężony jako żołnierz ZWZ. W czerwcu 1940 roku na rozkaz przełożonych podejmuje
służbę w tzw. Policji Polskiej GG ,zwanej powszechnie” policja "granatowa. Nieprzerwanie przez 4 lata pełni rolę konspiracyjnej" wtyczki" w niemieckim aparacie bezpieczeństwa,otrzymując od zwierzchników coraz bardziej odpowiedzialne i niebezpieczne zadania.
Równolegle ,w ramach przygotowań do powstania zbrojnego organizuje i szkoli oddział przyszłej żandarmerii powstańczej - 350. pluton WSOP "Dzięcioły ", z którym bierze udział w ataku na Żabno w ramach akcji" Burza". Jesienią 1944 roku ponownie przechodzi do konspiracji. Po wkroczeniu Sowietów w styczniu 1945 roku rozwiązuje pluton i do 1947 roku działa w podziemiu antykomunistycznym, najpierw w szeregach" Nie", później w DSZ, a następnie w WiN .Aresztowany przez UB wiosna 1945 roku zostaje odbity w akcji podziemia na więzienie w Dąbrowie Tarnowskiej, Ujawnia się w 1947 roku, lecz już po kilkunastu miesiącach zagrożony aresztowaniem, ucieka na Dolny Śląsk .Początkowo ukrywa się w mieszkaniu rodziny, Ireny i Henryka Szymańskich w Świdnicy, przy ul. Westerplatte 21, a następnie przebywa u swoich sióstr , Wiktorii i Wacławy przy pl. Drzymały nr 4. Uciekając przed bezpieką odwiedził prawie wszystkie miasta na Dolnym Śląsku , i tak przez 7 lat. W 1955 roku w procesie zostaje oczyszczony ze sfabrykowanych przez UB zarzutów kolaboracji udziału w prześladowaniu Żydów. Osiada wraz z rodziną w Bielsku-Białej.
Zmarł 25.07.2009 r.
dodane na fotoforum:
