Klon

WIOSENNE SKOJARZENIA
Przysłałeś mi rozkwitającą
gałąź klonu.
Jakże wdzięczna kiść na niej
przedziwnie znajoma.
W liściach skrywa
piękną postać koguta.
Chociaż nie słychać piania,
domyśleć się można,
ze dziób rozwarty trzyma
wysoko do góry
jakby spoglądał w wiosenne chmury,
i wydawał głośna\" kukuryku\".
W ogonie piór barwnych
wieje wiatr.
Dźwięk, podobny do krzyku
roznosi się po całym lesie
[Jak w kurniku.]
Drżą wszystkie, drobne listki,
przerażenie -echo niesie.
Pierwsza zieleń
wśród konarów
tajemniczo się budzi.
Może chce nas zadziwić
tymi liścio- kształtami;
dopełnia nasze życie
wiosennymi marzeniami.