Forsycja.

FORSYCJA
Żółtym kwieciem drażni oczy
straszy wężowymi gałązkami,
które w zwoju pną się do góry,
wyciągają słoneczne sznury,
by wychwycić wiązkę promieni.
Wokół krzewu nic się nie zmienia,
jeszcze mało zieleni.
Błogą ciszę  wdzięcznie przerywa
śpiew skowronka
jakby sygnał dzwonka
na przebudzenie.
A my, zapatrzeni w to piękno
wyczuwamy dotykiem ręki:
płatki długie, cienkie, wywinięte
a w środku drobny pręcik.
Mrużymy oczy w uśmiechu
na widok tej złocistości,
którą daje forsycja
wcześnie rozkwitła wiosną.