RT-2PM Topol (oznaczenie NATO: SS-25 Sickle) był radzieckim, międzykontynentalnym pociskiem balistycznym klasy ICBM z okresu Zimnej Wojny SS-25 Sickle był trójstopniowym pociskiem rakietowym na paliwo stałe o zasięgu do 10500 kilometrów oraz będącym w stanie przenieść głowicę o masie do 1000 kilogramów. Pocisk SS-25 okazał się pierwszym w historii, służącym w regularnych jednostkach, pociskiem klasy ICBM na platformie samochodowej.

Prace nad systemem RT-2PM Topol rozpoczęły się już w 1977 roku, a prace podzielone pomiędzy zakłady MITT w Moskwie oraz Centralne Biuro Projektowe Tytan w Wołgogradzie. Prace nad systemem po 1979 roku łamały postanowienia traktatu rozbrojeniowego SALT II. System RT-2PM Topol opiera się o platformę mobilną bazującą na podwoziu ciągnika siodłowego MAZ-7310 albo MAZ-7917. Także systemy dowodzenia, zarządzania polem walki i łączności wchodzące w skład systemu są w pełni mobilne. Próby i modernizacje prototypów trwały od 1983 roku, a pierwsze pociski zaczęły trafiać do jednostek w 1985 roku, jednak dopiero w okresie 1987-1988 osiągnęły pełną gotowość bojową. Pociski Topol znajdują się w chwili obecnej na wyposażeniu sił zbrojnych Federacji Rosyjskiej, a ich zmodernizowaną wersję stanowi pocisk Topol-M.

https://www.youtube.com/watch?v=KywA5ikRnOQ&t=113s