Idzie
krokiem dostojnym
i pełnym gracji
a ja siedzę i patrzę
zrywa się do biegu
i płynąc w powietrzu
mknie po łące
wiatr rozwiewa mu grzywę
a słońce
nadaje blask jego oczom
ledwo ziemi dotyka
pędząc przed siebie
a ja siedzę i patrzę
i już wiem
że Bóg istnieje
bo któż mógłby stworzyć
coś tak idealnego?
Króla pędu i harmonii
Konia...
dodane na fotoforum:
anitus 2012-05-31
Piękny...
Konie są zawsze takie pełne gracji...
Serdeczny uśmiech dla Ulubionej:)
lenka19 2012-05-31
ładny wiersz ;)
anitus 2012-06-01
Spokojnej nocy Ulubiona:)))
Dobranoc
vivere 2012-06-02
Ludzie powinni się od nich uczyć...