Zima - Konstanty Damrot

Wy­marł nie­gdyś tak bo­ga­ty
I we­so­ły las,
Wiatr po­ści­nał won­ne kwia­ty.
Ze­tnął źró­dło w głaz.

Szturm i śnieg po ga­jach goni
I gwał­tow­ny huk,
Im wto­ru­je tam na bło­ni
Brzyd­ko głod­ny kruk.

Więc do do­mów ucie­kaj­my,
Aż oży­je las,
Do puc­ha­rów więc sia­daj­my,
Gdy do tego czas.

Cho­ciaż nam nie kwit­ną róże
Ani ża­den kwiat,
Mamy za to — dzię­ki Boże! —
W wi­nie inny kwiat!

dodane na fotoforum:

• wszystkie
• Zima
• Makro
• śnieżno
• Jak w garnku
• Zima śnieg
• Zimowe klimaty