< pogrzeb świętego Odilona >

Fresk naścienny Jana Henryka Rosena z 1928 r. umieszczony na ścianie Katedry Ormiańskiej we Lwowie, gdzie obok ludzi widnieją postacie duchów, zjaw w habitach z kapturami. Ikonograficzne przedstawienie pogrzebu św. Odilona jest tematem niezwykle rzadkim (Władysław Kozicki uważał, że Rosen przedstawił ten temat w ogóle po raz pierwszy w historii sztuki europejskiej). Według tradycji kościelnej właśnie św. Odilon po raz pierwszy wprowadził święto zmarłych - Dzień Zaduszny. Dlatego na pogrzebie patrona dusz zmarłych w orszaku pogrzebowym wzięły udział duchy. Na malowidle Rosena ukazany jest właśnie ten moment. Katafalk z ciałem zmarłego niesie trzech braci zakonnych. Pierwszy z nich ma opuszczoną głowę, przymknięte oczy. Drugi mnich ma głowę lekko obróconą w prawo i bez zdziwienia patrzy na zjawy trzymające zapalone gromnice. Twarz trzeciego zakonnika, jak i u duchów, jest zasłonięta kapturem. Mnich ten ciałem jeszcze realny i ziemski, w myślach jakby już przebywa w królestwie zmarłych. Kondukt żałobny zamykają dwaj młodzi klerycy w białych szatach. Ich prawie dziecięce twarze świadczą o tym, że tajemnice życia i śmierci jeszcze ich nie dotyczą. Postacie ludzi i duchów umieszczone są na tle nocnego gwiaździstego nieba. Kompozycja utrzymana jest w tonacji ciemnofioletowej. Pochód przy gwiazdach w asyście duchów wywiera ogromne wrażenie.
/info. z Przewodnika LWÓW pod red. Tarasa Pałkowa z 2011r/