A kiedy umrę i łopaty stukną.....

A kiedy umrę i łopaty stukną.....

Kiedy umrę i łopaty stukną,
potem trawa porośnie na grobie,

jako księżyc wrócę pod twe okno,
będę bajki opowiadał tobie,

lecz wprzód dom twój rozsrebrzę na biało
farbą taką srebrna, doskonałą.

Noc wrześniowa także się rozsrebrzy,
noc, ulica i ten cień na ścianie,

i przechodzień powie: - Ależ księżyc
świeci dzisiaj jakoś niesłychanie,

i położy swą rękę na serce
nic nie wiedząc, że to ja tak świecę.

............................K.I. Gałczyński.

dodane na fotoforum:

bonga

bonga 2012-11-01

wczoraj świecił niemiłosiernie i przyniósł halny...

kate39

kate39 2012-11-01

piękna całość Małgosiu!Bonga dobrze mówi,strasznie u nas wiało....pozdrawiam:)

kromis

kromis 2012-11-01

jak zwykle pîeknie i zadumac sie mozna.

stif56

stif56 2012-11-01

Pamięć daje im nieśmiertelność..............to jest prawdą Gosiu

ana1945

ana1945 2012-11-01

Brr..,nie chcę stukotu łopat..chcę z wiatrem ulecieć...potem mogę srebrzyć:))

feringo

feringo 2012-11-01

raduje się serce na takie widoczki:)

mopsik

mopsik 2012-11-01

Tez nie chcę łopaty.

annie1

annie1 2012-11-01

cudowne mgły....nie myśl o umieraniu...żyj dla tych,którzy Cię kochają :)

rudi11

rudi11 2012-11-01

Witam,w dniu zadumy i refleksji:)

hannae

hannae 2012-11-01

" a kiedy umre i lopaty stukna ..... " tak podobnie moja babcia mowila o tym Malgosiu i to zawsze z humorem , nie ma juz jej i nie ma tez jej corki na tym swiecie a moze one i oni snuja sie jak te mgly ? , moze tak wspaniale przygladaja sie na nas ? - kto wie , my to tez to poznamy , jeden wczesniej - drugi pozniej ale - poznamy .

ewabobi

ewabobi 2012-11-01

Listopadowe Zadumanie
autor: Małgorzata Zmarlak


Jeszcze powrócisz pod powiekę
Łzą zatrzymaną na jej skraju
Kiedy znajomym ci imieniem
Lecz już nie ciebie zawołają

Może pobiegnie ktoś ulicą
Za kimś kto cień podobny rzuca
A świat wyruszy znów donikąd
Zadyszką taktowaną w płucach

I tylko motyl gdzieś przeleci
Biedronka spocznie na fortepianie
Wiatr trzaśnie lustrem podczas zamieci
Popiół czy diament co po nas zostanie?

zosia1

zosia1 2012-11-01

Coraz więcej osób do wspominania......

sibilla

sibilla 2012-11-01

Malgosiu pijmy wodke poki czas:)

mniuska

mniuska 2012-11-02

Witam....Piękne zdjęcie....pozdrawiam
.......dziękuję za odwiedziny:)

jaanna

jaanna 2012-11-02

Prześliczny widok a wiersz skłania do zadumy

koati

koati 2012-11-02

wtedy już więcej nic się nie wydarzy, a może jednak...

tamara

tamara 2012-11-02

Refleksja i zaduma na te dni.Fotka piękna.

dejavue

dejavue 2012-11-02

widoki wspaniałe, że aż chce się pakować rzeczy i ruszać w miejsca, gdzie tak pięknie jest ..

dosia

dosia 2012-11-02

...zmusza do zadumy...

marcysi

marcysi 2012-11-02

i zasnuła się mgła nad wspomnieniem o tych co odeszli....a;e w nam będą trwać po wsze czasy....

baskadm

baskadm 2012-11-02

cudna całość, Małgosiu...
Pozdrawiam Cię serdecznie!

henry

henry 2012-11-02

cudowny tekst KIG....
fotka znakomita.. Małgoś...

wind66

wind66 2012-11-03

...nie a mowy o umieraniu....:)))
-piękną całość Małgosiu!...:)

jazkra

jazkra 2012-11-03

Tak nas trochę przeraża myśl o umieraniu ...widać w wypowiedziach wyżej . Kilku młodych , bardzo młodych ludzi , odeszło w tym roku .
Nikt nie zna dnia , kiedy zabije jego dzwon ....
Jak zwykle "akuratna " ilustracja :)

annabru

annabru 2012-11-03

Piękne foto i smutny wiersz.

maka25

maka25 2012-11-05

Patrzę, patrzę ..., i podziwiam..., a mistrz Konstanty jak zwykle wspaniały!

kot54

kot54 2012-11-05

łezka mi się zakręciła...

maria57

maria57 2012-11-09

Kostanty i Ty - świetny z Was duet

anmari

anmari 2012-12-02

Z perspektywy anioła :))

(komentarze wyłączone)