lukasz9 2011-11-19
Re.: Witaj Mario :) Te zwisające na pierwszym planie gałęzie, to tak jak piszesz – modrzew polski, natomiast gratką jest widoczne na drugim planie na kilku kadrach drzewo obsypane złocistymi listkami. Otóż jest to miłorząb dwuklapowy który jest jedynym dziś żyjącym liściastym drzewem rzędu miłorzębowców, a pochodzi z Chin. Obecnie jest gatunkiem zagrożonym występującym na stanowiskach naturalnych wyłącznie w południowo-wschodniej części Chin skąd w XI wieku został rozpowszechniony w innych prowincjach Chin i Japonii, najpierw jako drzewo owocowe (jadalny zarodek – "pestka"), głównie przez buddyjskich mnichów, a następnie jako drzewo ozdobne w innych rejonach świata. Roślina długowieczna, dożywająca nawet 4000 lat.
Do Europy miłorząb został sprowadzony w pierwszej połowie XVIII wieku z Japonii do Holandii do ogrodu botanicznego w Utrechcie (najstarszy okaz w Europie). Do Polski pierwszy okaz sprowadzono w 1723-28 do ogrodu przypałacowego w...
lukasz9 2011-11-19
...w Łańcucie i tam też znajduje się najstarszy miłorząb w Polsce. Inne okazy w Polsce pojawiały się kolejno: w 1808 – w Ogrodzie Botanicznym w Krakowie, 1824 – w Ogrodzie Botanicznym w Warszawie, 1827 – w arboretum w Kórniku oraz w Ogrodzie Dendrologicznym w Przelewicach.
I tu uwaga, foto zrobiłem w parku w Sartowicach (gmina Świecie) gdzie również rośnie miłorząb dwuklapowy o obwodzie 208 cm, ale nie wspomina się o nim w oficjalnych przekazach.
A ten fantastyczny kolor liści - już w drugiej dekadzie września liście przebarwiają się na kolor jaskrawo żółty i utrzymują się one na drzewie aż do ujemnych temperatur, a potem bardzo długo nie zmieniając tego złocistego koloru leżą na powierzchni gleby.
Pozdrawiam bardzo serdecznie i dzięki Ci za kapitalne komentarze :)
lukasz9 2011-11-19
Re.: pisząc o rzadkości występownia miłorzębu dwuklapowego miałem na myśłi jego okazy pomnikowe. Ten na foto jest oznakowany jako Pomnik Przyrody - obwód jw., wiek ok. 200 lat i tych jest rzeczywiście niewiele.
Pozdrawiam :)
kubryg 2011-11-19
"Dobrze jest człowiekowi żyć z głową w chmurach a myślom dać mieszkać pośród orłów, ale musi on też myśleć o tym, że im wyżej drzewo wspina się ku niebu, tym głębiej musi zapuścić korzenie
w serce matki Ziemi"
Przysłowie indiańskie z plemienia Crow
Tak mi przyszło w skojarzeniu z Twoją fotką, ciepło Cię pozdrawiam :)
lukasz9 2011-11-19
Dzięki Mario, ale przeceniasz mnie :) ...muszę się trochę nagimnastykować, aby móc podyskutowac w tematach ... nie do końca mi "leżących" :)
...ale Wiesz, że Twoje akurat zdanie cenię sobie BARDZO :)
Pozdrawiam raz jeszcze Mario :)
kubryg 2011-11-19
re: mogę tylko napisać, wzajemnie Marysiu, i podpisać "oboma rencyma" pod komentarzem Lukasz9, bo to jest bliskie temu, co chciałam Ci napisać, a ja spotkałam to drzewo w "miłosnym" uścisku z sosną jak się nie mylę w Ustroniu Morskim, szukałam fotki ale jeszcze nie znalazłam :)
dobrej nocki życzę :)
barossa 2011-11-21
Drzewa umierają stojąc....taki ich los,zupełnie nagie podsuszone,każdego roku chwytające się życia.
Drzewa i ludzie zbliżając się do kresu swego życia,powoli odchodzą.....
(komentarze wyłączone)
