Wrocław -kazamaty

Bastion Sakwowy (niem. Taschenbastion) – fragment nieistniejących dziś fortyfikacji miasta Wrocławia, w południowo-wschodnim ich narożniku[1]. Na miejscu istniejącego wcześniej wzgórza, przy znajdującej się od średniowiecza bramie miejskiej, zwanej - od nazwy cechu - Bramą Sakwową, zbudowano w 1571 bastion systemu szkoły nowowłoskiej według projektu Hansa Schneidera. Miał on kazamaty, nadszańce i działobitnie barkowe w miejscu, gdzie wcześniej znajdowały się basteje.
W 1593 w Bastionie Sakwowym znalazła swe miejsce prochownia, a w wieku XVIII dodano płaszcz ziemny i kontrgardę.

Po likwidacji wrocławskich fortyfikacji na polecenie francuskich zwycięzców z 1807 roku planowano w 1813 przekształcić Bastion Sakwowy w cytadelę. W rezultacie jednak bastion włączono w ciąg widokowej promenady miejskiej, zamieniając go we Wzgórze Sakwowe według projektu Johanna Friedricha Knorra. Pół wieku później, w 1867 roku, wybudowano na wzgórzu belweder oraz wieżę, a samo wzgórze przemianowano na Liebichs Höhe (wzgórze Liebicha[2]).

Podczas oblężenia Festung Breslau w 1945 w kazamatach dawnego bastionu ulokowano schron komendanta twierdzy. Schron (wejście od dzisiejszej ul. Nowej) zaprojektowano dla 1090 osób. Miał 36 komór na 1414 m kw. Są ludzie, którzy twierdzą, że tajne podziemne korytarze, które stamtąd odchodzą, zostały zaminowane.
Hihihi dla dociekliwego Tevranka :)

APARAT