cd...

Było ok. ósmej rano gdy zadzwoniła komórka Nika. Wstał, delikatnie podkładając poduszkę pod głowę Karoliny. Poruszyła się, ale nie zbudziła. „widocznie bardzo jest przemęczona”
Poszedł do góry by jej nie zbudzić.
- Halo
- Nie żadne halo, zamroziłeś mi środki , nie mam czym zapłacić.
- To już mnie nie dotyczy, widocznie wyczyściłaś już to konto. Więcej wspólnych nie mamy.- „na szczęście”
- I co ja mam teraz zrobić
- Tym niech się martwi twój kochaś. Do niego odeszłaś, niech płaci za twoje zakupy, żegnam
- Nik nie..
- Co nie.
- Chce wrócić to był błąd, on mnie zostawił
- Tu nie ma miejsca dla ciebie. Chciałaś rozwodu to go masz. Mnie już nie ma w twojej karcie dań.
- Przepraszam- było słychać płacz – co ja mam teraz zrobić?
- To już nie mój problem, żegnam
Ta rozmowa wytrąciła go z równowagi. Nie poczuł jednak satysfakcji po rozmowie z byłą żona zadzwonił do banku i przelał na wspólne konto 2000 zł „masz za miękkie serce” upomniał się „ po tym co ona ci zrobiła” Nik otrząsnął się. Wziął szybki prysznic i zszedł na dół. Karolina wciąż spała. Poszedł na dwór . Myślał, że tu może pozbiera myśli. Ostatnie miesiące nie były łatwe. Rozwód dał mu do wiwatu. A teraz pomaga jakiejś kobiecie. Ironia losu.
Karolina obudziła się w pustym domu. Chwilę to trwało nim dotarło do niej gdzie jest.
- Nikodem?- panowała cisza. popatrzyła w okno. Rąbał drewno, ubrany w spodnie moro i koszulkę polo. „ciekawe czy jadł śniadanie? Pewnie nie.”
Wzięła szybki prysznic, znalazła dżinsy i koszulkę i poszła do kuchni zrobić jajecznicę.
Ale dobre zaopatrzenie lodówki. „ u mnie ostatnio święciła pustką” wzdrygnęła się na samą myśl.
Cudowny zapach unosił się w powietrzu. Nik poczuł głód. Odwrócił się w stronę drzwi i oniemiał. Karolina stała oparta o framugę. Wyglądała jak Anioł.
- Śniadanie pracusiu.- uśmiechnęła się
- Czuję smakowitości- mrugnął do niej
- Mam nadzieję, że taką lubisz.- odwróciła się i pomaszerowała do kuchni.
- Jestem głodny jak wilk – śmiali się obije pałaszując śniadanie.
- Co masz dzisiaj w planach?- Karolina spojrzała zaciekawiona na Nika.
- Posłuchać historii do końca – Nik wypił kawę
- Nie masz innych planów?
- Miałem pojechać na ryby, ale to mogę akurat odłożyć na inny termin- uśmiechnął się do niej
- Możemy pojechać
- Nie m ów mi ,że umiesz łowić ryby
- No może nie jestem zawodowcem, ale Tata był wędkarzem, więc trochę się na tym znam
- I umiesz zakładać robaki na haczyk?
- Oczywiście- zaśmiała się dźwięcznie.
- W takim razie idziemy na ryby.
Wzięli dwie wędki i poszli nad jezioro. Okolica była przepiękna.
- Mam nadzieję, ze opowiesz mi później swoją historię
- Tak – posmutniała. Nik już wiedział, że ciężko jej było tylko dlaczego chciała skończyć swoje życie co jeszcze było powodem, „chyba nie to, że była w ciąży z jakimś durniem”
- Ale później dobrze
- Ja poczekam tyle ile będziesz chciała
- Dziękuję
Siedzieli w ciszy . Nikodem bacznie przyglądał się, jak zręcznie idzie jej nakładanie dżdżownicy na haczyk. Uśmiechała się przy tym.
- Mam pierwsza.
- Halo moja panna to nie wyścigi , kto pierwszy
- Oj. Przepraszam. Poczułam się jak dziecko. Tato nas zabierał , byśmy mu nieraz w niedziele towarzyszyły w niedziele mama sobie odpoczywała, my łapaliśmy kto pierwszy. To były wspaniałe niedziele.
- Wyobrażam sobie, my z Ojcem i braćmi również łowiliśmy.
- Ilu masz braci?
- Dwóch braci i jedną siostrę
- Fajnie masz. Ja byłam Zasze sama.
- No nie wiem czy tak fajnie. Może teraz, jak każdy ma swój dom i swoją rodzinę. Zawsze mama nas goniła do wszystkiego, ja jestem najmłodszy z braci, wiec mnie popychali i wytykali, że jestem synuś mamusi. Może faktycznie tak było dopóki nie urodziła się nasz siostra, miałem wtedy 14 lat.
- No to faktycznie długo byłeś synuś mamusi
- No nie. I ty przeciwko mnie Brutusie – dał jej kuksańca, co wyzwoliło ponownie wybuch śmiechu.- gdy spadłem z piedestału, w końcu poczułem ,że mam braci, jednoczyliśmy się gdy siostra stała w opałach, a mama się śmiała, że ona gorsza niż my troje razem wzięci, zawsze była rozpieszczana nie tylko przez rodziców, a mój szwagier to do dziś się śmieje, że rozpuściliśmy mu żonę a teraz on musi się z nią męczyć.
- Zazdroszczę wam
- Mam, złapałem , moja większą.
- A ponoć nie jesteśmy na zawodach
Nik popatrzył na jezioro. Cisze przerwał telefon
- Halo
- Dziękuję. Bardzo ci dziękuję. Oddam co do grosza
- Zrobiłem to dla siebie a nie dal ciebie, ale to było ostatni raz , teraz męcz się sama ze sobą i ze swoimi wydatkami, masz pracę przecież.
- Dziękuję. Nik czy możemy się spotkać, porozmawiać chociaż. Proszę
- Nie mamy już o czym, musze kończyć .- rozłączył się
- To moja była żona. Jak ma problemy to wie, gdzie zadzwonić.- popatrzył w pustkę
Karolina patrzyła przed siebie, nie wiedziała co się stało, ale nie pytała, widział, że jeszcze nie chce jej więcej powiedzieć.
- Bardzo Cię skrzywdziła.
- Chyba samą siebie. Oj ją zostawił i teraz chce wrócić, ale ja już nie mam ochoty być z nią
- Kochasz ją ?
- Nie , już nie. Uświadomiłem to sobie gdy, zobaczyłem ich razem zaraz po rozwodzie.
- To dlaczego trzymasz jej rzeczy w szafie?
- Nie byłem tu przez dwa lata. Zapomniałem o tych ciuchach. Po prostu zapomniałem, ona zresztą też skoro ich stąd nie zabrała. Wiesz co zgłodniałem, mamy dość ryb na kolacje, a obiad jeszcze trzeba zrobić.
- To ja oporządzę ryby a Ty coś ugotujesz
- Zgoda.
Nik przygotował schab w winie i frytki , oraz surówkę z kapusty pekińskiej. Jedli w milczeniu. Karolina wiedziała, że będzie musiała skończyć swoja historię. Posprzątała ze stołu wstawiając naczynia do zmywarki. Nikodem rozpalił w kominku, uważał, że to będzie najlepsze miejsce by posłuchać dalszej historii Karoliny. Otwarł wino i usiadł na dywanie.
Karolina usiadła obok niego.
- To chyba najlepsze miejsce
- Chyba tak. – uśmiechnęła się
- Wiem, że ci ciężko, ale ciekawi mnie co wydarzyło się dalej?



za focie dziękuję Mojemu Kosmicznemu Bratu :)))))) muza też od niego
https://ustawczekoladzie.wrzuta.pl/audio/25vP9akXEHz/sidney_polak_-_otwieram_wino


miłego wieczorka:)))))))