Cykoria podróżnik....

Cykoria jest rośliną wieloletnią, osiągającą wysokość do 120 cm. Korzeń ma gruby wrzecionowy lub walcowaty o długości od 30 do 50 cm a grubości 2 – 3 cm, pomarszczony, jasnobrunatny, o słabym zapachu i gorzkim smaku. Łodygi dość cienkie, rozgałęzione, zielonoszare, u nasady szorstko owłosione. Są odporne na zerwanie dzięki zawartości mocnych włókien, podobnych do nerwów na liściach; nieco czerwonawe, nabiegłe, słabo ulistnione, kanciaste. Liście dolne o ostro ząbkowanych brzegach są zebrane w rozetkę, są owłosione od spodu (dł. 10 – 20 cm). Górne liście mają kształt lancetowaty, gładkie brzegi i są o strzałkowatej lub sercowatej nasadzie. Są siedzące i szarozielone. Kwitnie od lipca do września. Kwiaty ma niebieskie, czasem różowe lub białe. Otwierają się przy ładnej pogodzie, między godziną 6 a 13. Owocem cykorii jest niełupka, 2-5 kanciasta z wieńcem krótkich łusek o długości 2 - 3 mm. Roślina jest wiatrosiewna.Właściwości lecznicze i zastosowanie

Od wieków medycyna ludowa zalecała cykorię jako lek poprawiający przemianę materii, wzmacniający łaknienie i ułatwiający trawienie. Substancje, które odkryto w cykorii udowadniają, że poglądy te były słuszne. Korzeń, kwiaty oraz ziele cykorii podróżnika zawierają bowiem bardzo duże ilości inuliny, substancji podobnej do skrobi rozpuszczającej się w gorącej wodzie. Mają właściwości antyseptyczne. Zawierają też m. in.: fenolokwasy, kumaryny, cukry redukujące, sole mineralne, olejek eteryczny, kauczuk oraz witaminy z grupy B i C. Ze względu na dużą zawartość białka, cukrów, soli mineralnych (Mg, K) a także witamin, działanie cykorii było szerokie jako pokarm dla ludzi i zwierząt i jako lek stosowany do leczenia wielu chorób i posiadający działanie: - pobudzające wydzielanie soku żołądkowego, żółci oraz ma działanie moczopędne, - pobudza i wzmaga przemianę materii, - ogranicza wchłanianie cholesterolu, czyści krew i działa uspokajająco, - zapobiega osadzaniu się złogów i tworzeniu kamieni żółciowych, - zewnętrznie w przypadkach chorób skóry, wysypkach i wypryskach. Oprócz właściwości leczniczych cykorię podróżnik zaczęto stosować w sztuce kulinarnej i w ogrodnictwie: - młode listki można wiosną dodawać do sałatek ze względu na zawartość witamin i mikroelementów, kwiaty zaś stanowią wspaniałą jadalną dekorację potraw, - korzenie cykorii po ususzeniu, zmieleniu i uprażeniu do dziś używa się jako surogatu kawy (po uprażeniu korzeń przypomina smak kawy - chicoree), - liściowa odmiana cykorii wyrosłej w ciemnościach nadaje się na sałatę (endywia) a jej korzeń jest niejadalny, - cykorię podróżnik często ogrodnicy sadzą w „zegarach kwiatowych” z powodu regularnego otwierania się i zamykania kwiatostanów.

Ciekawostki

Roślina używana w ziołolecznictwie od czasów prehistorycznych, m. in. w krajach niemieckojęzycznych i arabskich.
Naukowiec Nil Sari zidentyfikował jedną z roślin, opisaną przez Avicennę, perskiego uczonego „ojca nowoczesnej medycyny” jako cykorię, w której odkrył związki mające zastosowanie w leczeniu niektórych nowotworów.
Badacze egipscy odkryli, że korzeń cykorii pomaga sercu na dwa sposoby: zwalnia przyspieszony puls a także ma łagodne działanie stymulujące serce.
Nazwa podróżnik wzięła się stąd, że rośnie często na pastwiskach, łąkach, miedzach, przy drogach, jakby „chciała podróżować”.
Jeśli występuje na suchych miejscach, zrzuca część liści aby zmniejszyć powierzchnię parowania. W ten sposób chroni się przed wysychaniem
Cykorię sprzedaje się w Grecji i we Włoszech jako wiosenne warzywo, zbierane z natury.
Wywar stosowany jako lewatywa na zapalenie żołądka i jelit.
Inulina w korzeniu cykorii działa probiotycznie, tworząc korzystne środowisko do rozwoju bakterii niezbędnych do prawidłowej czynności jelit.
Według legendy kwiaty cykorii swój niebieski kolor zawdzięczają oczom dziewczyny, płaczącej za straconym ukochanym.