Henryków

Na Przedgórzu Sudeckim, pomiędzy rzeką Oławą a strumieniem Złotnik, w Kotlinie Henrykowskiej wśród wzgórz Niemczańsko – Strzelińskich, leży wieś Henryków. Oddalona 54 kilometry od Wrocławia, 16km od Strzelina i 8km od Ziębic. We wsi znajduje się duży pocysterski zespół klasztorny. Obiekt zawdzięcza swoją sławę starej kronice klasztornej z XIII wieku, zwanej Księgą Henrykowską, spisywanej przez opata Piotra od 1269 roku, a uzupełnionej po 1310, w której to zapisano pierwsze polskie zdanie oraz kilkadziesiąt polskich nazw pobliskich miejscowości. \"Księga\" jest cenna także z innych powodów, stanowiąc źródło badania historii społeczno-gospodarczej, prawa i kultury. Opisuje dzieje klasztoru Cystersów w Henrykowie oraz okolicznych wsi należących do zgromadzenia. Potrzeba spisania historii założenia i uposażenia henrykowskich cystersów narodziła się po klęsce legnickiej w 1241 roku. W roku 1222 kanonik Mikołaj, będący notariuszem i sekretarzem Henryka Brodatego, zaprosił do swoich posiadłości w Starym Henrykowie, księcia Henryka z żoną Jadwigą oraz dostojników kościelnych. Na uczcie przedstawił plan utworzenia w tych posiadłościach klasztoru Cystersów. Pięć lat później przybyło z Lubiąża 9 mnichów pod przewodem opata Henryka i zamieszkało w Henrykowie, budując pierwszy klasztor.