Raniuszek (Aegithalos candatus)

Długość ciała: 14-16 cm

Zachowaniem przypomina sikory, ale sylwetka puszysta z długim schodkowanym ogonem. Wierzch ciała czarniawy z winnymi plamami po bokach grzbietu. Spód z delikatnym różowym nalotem. Ogon czarny, ale skrajne sterówki biało zakończone. W naszym kraju dominuje podgatunek o białej głowie, ale można też spotkać osobniki o szerokich ciemnych brwiach sięgających do grzbietu.

W okresie lęgowym jest dość skryty i nie rzuca się w oczy, natomiast jesienią i zimą tworzy wspólnie z sikorami koczujące stada.

Cały obszar kraju, w górach dochodzi do wysokości 1100 m n.p.m.
siedlisko

Różnego typu lasy liściaste i mieszane, także młodniki i skraje lasów
liczebność

Nieliczny lub średnio liczny ptak lęgowy
gniazdo:
Umieszczone na krzaku lub drzewie na bardzo różnej wysokości, w kształcie wydłużonej pionowo kuli ze skośnie położonym otworem, zbudowane z zielonego mchu zamaskowane strzępami porostów, kokonów i pajęczyn, wyścielone piórami
lęg

8-12 białych drobno, czerwonawo nakrapianych jaj. Wysiadywanie 12-13 dni. Młode opuszczają gniazdo po 15-20 dniach
pokarm

Drobne bezkręgowce, głównie owady
wędrówki

Osiadły i koczujący w okresie IX-XI
ochrona

Gatunek chroniony(ptaki.info)