Rudy

Szczególnym przedmiotem kultu w sanktuarium jest słynący łaskami obraz Matki Bożej, pochodzący z połowy XV wieku. Obraz o wymiarach 114 × 73,5 cm, namalowany temperą na lipowej desce, jest prawdopodobnie kopią obrazu z początku XIII wieku.

Przypuszcza się, że pierwotne malowidło było namalowane w stylu bizantyńskim, zostało przywiezione na Śląsk prawdopodobnie przez księżną Wiolę. Była ona córką jednego z carów bułgarskich, a książę Kazimierz poznał ją podczas powrotu ze swej wyprawy do Ziemi Świętej i pojął za żonę. Obraz ten zaginął prawdopodobnie podczas najazdów husyckich na klasztor na początku XV wieku albo w czasie mającej miejsce sto lat później reformacji.

Obraz istniejący obecnie przedstawia postaci Matki Boskiej z Dzieciątkiem na lewym ramieniu w ujęciu do bioder. Dzieciątko twarz zwraca ku Matce, w lewej dłoni trzyma Księgę Ewangelii, prawą zaś unosi w geście błogosławieństwa. Malowidło ma cechy ikony bizantyjskiej. Niewykluczone, że nawiązuje do obrazu Matki Boskiej Śnieżnej Salus Populi Romani z rzymskiej bazyliki Najświętszej Marii Panny Większej.

Obraz był czterokrotnie odnawiany i przemalowywany. Po raz ostatni konserwacji obrazu w 1935 dokonał wrocławski malarz Hugo Hesse na zlecenie księcia Wiktora III. Wcześniej obraz był przysłonięty srebrnymi sukniami, a postacie Maryi i Jezusa ukoronowane. Po konserwacji suknie i korony umieszczono na kopii obrazu. W latach 1990–1991 dokonano konserwacji obrazu w pracowni Małgorzaty Schuster-Gawłowskiej z ASP w Krakowie. Przywrócono podczas niej najstarszy, gotycki wizerunek Matki Boskiej z Dzieciątkiem.