Niezapominajka...

Na drodze życia pozostał ślad
I urok tamtych minionych lat
Echem pamięci często powraca
Zamknięta przeszłość miłość i praca
A ziemia cudna dziewicza i żyzna
Pachnąca chlebem moja ojczyzna
O świcie razem z poranną rosą
Miejscowi ludzie szli w pole z kosą
Ilekroć złote dziesiątki stawały
Nasze maluchy uciechę miały
A o dwunastej dzwony dzwoniły
Już Anioł Pański dzieci mówiły
Kwieciste wianki najmłodsze miały
Ach jak rzetelnie pomagać chciały

Zupełnie inaczej wyglądał świat

Bożej miłości kiełkował kwiat
Odległy czas już nie powróci
Historią został co serce smuci
Dom starych wspomnień już opuszczony
A nad nim krażą jaskółki i wrony
Nawet biały bocian gniazda nie buduje
A w miejscu tęsknoty pustka zamieszkuje
'Wznieś serce nad zło" J. Cygan