Bez granic

Niewiele pragniesz, nieco szczęścia
Uśmiechu serca, szczyptę czułości
Dotyku ust? choćby muśnięcia
I najpiękniejszą nutkę miłości

Też przytulenia, dłoni pomocnych
Gdy ciemny wieczór i zimowy
Spojrzenia oczu tak najdroższych
Czułości dłoni i ust słodycz

Delikatnego? ledwie muśnięcia
Pięknego jak motyle skrzydła
Jednego pragniesz przed zaśnięciem
By mowa w słowach była czysta

Teraz w zimowe dni jest ciemno
I nieraz z zimna drży twe ciało
Pragniesz więc ciepła odrobinę
A może więcej by się zdało?

Innym rozdajesz radość, szczęście
Wiersze im piszesz? samo życie
Ja chcę ci podarować tęczę
By wschód twój słońca był zachwytem

Wtedy byś pobiegła nawet boso
W pachnące łąki, w leśne gaje
I narwała kwiatów z kropli rosą
Temu co cię kocha najwspanialej

Gdy on sercem cię obdarzy
Czułością czystą, tak bez granic
To ty miłością taką z marzeń
Bo najpiękniejszą kochasz za nic


zdjecie robil fero :)