bo gdyby ludzie ze sobą rozmawiali
usiedli na ławie
słów dobierali
ostrożnie i cierpliwie
to mogli by się zrozumieć
nie wygrażali by sobie
w myślach ,
o żalu zapomnieli
zranienia wyschły by same
więcej...
słońc by było wokół... i więcej wiosny
mogli by iść zupełnie spokojnie
wśród jesiennych liści
śmierć nie była by im straszną ,
nawet na deszcz przystali by chętnie ...
i o spadaniu nie nucili pieśni
/George Eliot /