PORANEK

W białej koszulinie
Biegało po łące
Śliczne bose dziewczątko
Motylki goniące.
Stopki mokre od rosy
Pięknie się świeciły
W porannym letnim słońcu
Dziecinę chłodziły.
Zafascynowana
Światem przyrody,
Nie zdawała sobie sprawy
Ze swojej urody.
Była jak Aniołek
Zesłany dla uroku
Tej łąki i jej samej
W porannym
Letnim słońcu.
(z netu)