(6)
W twoje cudne oczy...
Kazimierz Przerwa-Tetmajer
W twoje cudne, cudne, cudne oczy
kiedy patrzę: wstrzymuje się słońce,
i dziwuje im się kwiat na łące
i czar idzie z niebieskich roztoczy
w twoje cudne, cudne, cudne oczy.
W twoje cudne, cudne, cudne oczy
kiedy patrzę, chciałbym we łzę zaklęty
po twej twarzy spłynąć, bogom wzięty,
i twej piersi patrzeć się uroczej
w twoje cudne, cudne, cudne oczy.
dodane na fotoforum:
