Bieliki.

Patrzę na nie z zachwytem i niepokojem. Trudny okres przed nimi. To najprawdopodobniej 2 albo 3-letnie ptaki. Rodzice już nie podtykają jedzonka pod dziób, a wręcz przepędzają. Zjadłoby się rybkę czy kaczusię, ale o to niełatwo.
Wbrew posturze bieliki to dość nieśmiałe drapieżniki. Zdobycz (najczęściej padlinę) potrafią im odebrać wrony czy sroki. Na dodatek znajdują się na końcu łańcucha pokarmowego, więc wszelkie zagrożenia, wynikające z zanieczyszczonego środowiska, kumulują się w ich ciele.
Gdy uda im się dorosnąć i znaleźć partnera, szukają odpowiedniego miejsca na gniazdo. Odpowiedniego, czyli dostatecznie dużego drzewostanu, spokojnej i zasobnej w pokarm okolicy. Dużo u nas takich terenów? Odpowiedź jest oczywista.