Leżajskie organy
W 1680 roku Stanisław Studziński, organmistrz z Przeworska rozpoczął budowę, ogromnych jak na owe czasy (dziś słynnych) organów. Po wybudowaniu instrumentów okazało się jednak, że instrument nie zagrał z powodu wadliwej budowy szaf i mylnym połączeniom piszczałek. Instrument milczał. Dzieło do ładu doprowadził dopiero Jan Słowiński znany krakowski organmistrz. Prace trwały do września 1693 roku. Organy te składają się z trzech odrębnych instrumentów: organów wielkich w nawie głównej i dwóch mniejszych w nawach bocznych. Organy kilkakrotnie ulegały przebudowom i rekonstrukcjom. W 1852 roku przebudowywał je Roman Ducheński, w latach 1903-1906 Aleksander Żebrowski, a w okresie 1962-1967 Robert Polcyn. Dziś grają całą gamą głosów, posiadają 64 rejestry i ponad 6 tysięcy piszczałek.

Dodatkowo wyposażone są m.in. w efekty głosu kukułki, bębna i świergotu ptaków. Na szczycie prospektu organowego znajduje się ruchomy orzeł, który porusza skrzydłami i kłania się przed Najświętszym Sakramentem.

Organy mają również rzadko spotykany głos pedałowy – subkontrabas.
Piszczałki wykonane są z drewna, bambusa lub metalu. Największa z nich ma ponad 10 metrów długości.

Brzmienie można usłyszeć pod linkiem :
https://www.organy.info.pl/bernardyni/lezajsk/nagrania.htm

dodane na fotoforum:

• Leżajsk
• Podkarpacie
• Barok
• Organy
• zabytki
• Kościoły
• Sepia