Spichlerze to magazyny zbożowe budowane co najmniej od XVI stulecia z kamienia (z wcześniejszych, drewnianych, nie pozostał ślad...). Miasto był bowiem znacznym centrum handlu zbożem, które przywożono zaprzęgami do Kazimierza a stąd spławiany Wisłą do Gdańska i dalej do krajów Europy Zachodniej. Na handlu tym urósł dobrobyt miasta a wzbogaceni mieszczanie nie żałowali gotówki by magazyny pełniły nie tylko role praktyczną, ale też dodawały prestiżu swoim właścicielom.

Kazimierski spichlerz to z reguły wolno stojący budynek, z białymi, grubymi na metr ścianami z kazimierskiej opoki i czerwonym, dwuspadowym, stromym dachem. Spichlerze budowano potężne, (o objętości do kilku tysięcy metrów sześciennych) dwu-trzy kondygnacyjne, ze schodami wewnątrz i windami blokowymi - do transportu zboża - na zewnątrz. Prostokątne spichlerze z reguły sytuowano krótką ścianą frontem do Wisły.

Z wybudowanych około 60 spichlerzy, przetrwało do naszych czasów tylko 11.