Sokolica w Dolinie Będkowskiej – najwyższa skała wapienna na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Znajduje się w środkowej części Doliny Będkowskiej na wprost bocznego Wąwozu Przecówki i Brandysowej.

Według opracowania AGH, Sokolica jest budowlą mikrobialno-gąbkową powstałą z rafopodobnych struktur w płytkim morzu szelfowym, które w górnej jurze istniało na tym terenie. W jej powstaniu zasadniczą rolę odegrały cyjanobakterie oraz gąbki, których szkielety można znaleźć w strukturze skały.

Na szczycie Sokolicy odkryto resztki dużego, grodziska z VIII – IX w. Z tego względu dawniej nazywana była Grodziskiem. Zachowały się resztki wałów. W czasie prac archeologicznych odkryto ślady osadnictwa z okresu neolitu i kultury łużyckiej.