. . .

Każdy człowiek ma w duszy swojej swego Boga,
bożyszcze w głębi lasów, dalekie, nietknięte,
dziwiące myśl zbłąkaną ku niemu: że tak święte !...
Pójdźcie do nas wy, którzy w dolinach cierpicie -
mówią góry - wy wszyscy nędzni, słabi, cisi;
patrzcie: niebo nad wami śmiałe, wielkie wisi,
bujne, wielkie wystrzela dookoła życie...



K. Przerwa-Tetmajer