Windsor Castle

W czasie wojny domowej (1642-1649) do zamku skierowano setki więźniów wojennych. Został on zdobyty w 1642 i przekształcony w kwaterę główną sił parlamentarnych aż do końca wojny. Najprawdopodobniej zwykli żołnierze przetrzymywani byli w lochach Curfew Tower (Baszta Godziny Policyjnej). Dużą część więźniów stanowili oficerowie wysokiej rangi wojska monarchii lub członkowie lojalnej szlachty. Więźniowie byli rozmieszczani w różnych basztach oraz pomieszczeniach zamku, a większa cześć spędziła miesiące lub lata w Windsorze: "czas wystarczający by wyryć na ścianach swe nazwiska i herby". Niektóre z tych śladów zachowały się w pokoju znajdującym się nad Bramą, błędnie zwaną Normandzką. Najznamienitszym więźniem w zamku Windsor był król Karol I, przetrzymywany na zamku przez kilka dni w 1647 oraz w styczniu roku następnego. W końcu po jego egzekucji, ciało króla znalazło się w Windsorze i pogrzebane zostało bez żadnych ceremonii w Kaplicy Świętego Jerzego, w krypcie Henryka VIII i królowej Jane Seymour.