W WARSZAWSKIM ZOO

troszkę histori

22 lipca 1949 roku Warszawskie ZOO zostało oficjalnie otwarte! W roku 1950 weszła w życie ustawa o państwowym nadzorze nad polskimi ogrodami zoologicznymi - powstał Inspektorat Nadzoru, którego pierwszym inspektorem został dyrektor Żabiński. Pod koniec 1950 roku Jan Żabiński nieoczekiwanie zrezygnował z kierowania ogrodem i od tej pory poświęcał się wyłącznie pracy popularnonaukowej; stał się autorem 60 pozycji książkowych i około 1500 pogadanek radiowych o tematyce zoologicznej.
Nowym dyrektorem warszawskiego ZOO został - w roku 1951 - mgr Jan Landowski, pracownik ogrodu jeszcze z okresu przedwojennego. Lata 50. były czasem intensywnej pracy i zabliźniania wojennych ran. Trwał remont ocalałych pomieszczeń i powstawały nowe obiekty m.in. basen dla niedźwiedzi polarnych, akwarium i lamparciarnia. W 1952 roku utworzono wybieg dla niedźwiedzi brunatnych przy Trasie W-Z. Teren Ogrodu został zelektryfikowany i wyposażony w sieć wodno-kanalizacyjną, wyremontowano również istniejące drogi.
W międzyczasie kolekcja zwierząt stale się powiększała. W 1961 r. przybyły m.in. dwa niedźwiedzie polarne, przywiezione w darze przez ekspedycję naukową ze Spitsbergenu.
Dyrektorowi Landowskiemu udało się stworzyć struktury na wzór nowoczesnych ogrodów zoologicznych. Powstały nowe wybiegi, kompleks dla ptactwa wodnego, żyrafiarnia, zaplecze gospodarcze oraz kwarantanna z lecznicą. Jesienią 1970 r. do ZOO przybyła para żyraf z Kenii – Iskra i Płomyk. Były to pierwsze żyrafy w powojennej Polsce.

dodane na fotoforum: