(2)
Stare miasto Dubrownika zostało wpisane na listę dziedzictwa kulturalnego UNESCO (główna ulica Stradun zwany Placa);
dawny układ urbanistyczny miasta z murami miejskimi budowanymi od XIII do XVII wieku na potrzeby obrony i ochrony (do 25 m wysokości i do 6 m szerokości);
ponad 20 bastionów i baszt z X-XV wieku (np. baszta Minčeta);
pałac Rektorów (XV wiek) – siedziba władz i rektora Republiki Dubrownickiej pochodząca z XV wieku, obecnie muzeum;
pałac Sponza (XIV-XV wiek) – Archiwum Dubrownickie;
odwach z wieżą zegarową (1480);
gotycki klasztor Franciszkanów (XIV wiek);
najstarsza apteka w Europie (od 1317);
gotycki klasztor Dominikanów (XIV-XV wiek);
renesansowy kościół św. Zbawiciela (1520);
barokowy kościół św. Błażeja – zbudowany na miejscu romańskiego kościoła, który przetrwał wielkie trzęsienie ziemi w 1667, ale został zniszczony podczas pożaru w 1706 roku. Nowy barokowy kościół zbudowany został w latach 1706-1715. Na głównym ołtarzu znajduje się rzeźba św. Błażeja dzieła dubrownickiego majstra z XV wieku. W rękach trzyma makietę miasta sprzed trzęsienia ziemi w 1667 roku;
Katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Dubrowniku (1671-1713);
kościół Jezuitów (1699-1725);
wielka i mała studnia Onofria – zabytkowe studnie o okrągłym kształcie zbudowane w latach 1438-1444 przez neapolitańskiego architekta Onofria della Cava, jednocześnie mogą służyć za zbiornik na wodę. Na większej fontannie woda płynie z 16 zamaskowanych figur;
Kolumna Orlanda – kamienna prezentacja legendarnego rycerza Orlanda. Służyło jako miejsce, na którym gońcy czytali ogłoszenia. Przez długi czas był jedynym świeckim pomnikiem w mieście;
ruiny klasztoru benedyktynów oraz francuska twierdza Fort Royal na wyspie Lokrum.
