Tykocin

Kościół p.w. Trójcy Przenajświętszej
Kościół został wzniesiony z fundacji Jana Klemensa Branickiego, w latach 1740 - 1750. Jego projektantami i budowniczymi byli Józef Sękowski i Jan Henryk Klemm.
Świątynia zajmuje całą wschodnią pierzeję rynku. Jest to bazylikowa budowla, z okazałą elewacją frontową. Cały kompleks przypomina reprezentacyjne założenie rezydencjalne. Od głównego korpusu świątyni z dwóch stron biegną arkadowe, półkoliste skrzydła, łącząc się z rozstawionymi symetrycznie na narożnikach placu wieżami.
W skład zespołu pomisjonarskiego wchodzi, obok kościoła, plebania - znajdująca się z tyłu za kościołem. Jest to budynek jednopiętrowy, zwieńczony dwuspadowym dachem, wzniesiony w połowie XVIII w. W latach 1769-1771 rozbudowany został na potrzeby seminarium duchownego, które założyli sprowadzeni przez Branickiego do Tykocina Misjonarze. Seminarium posiadało bogatą bibliotekę, o której pisał Zygmunt Gloger. Działało ono do 1863 r.