Wakacje 2008 -cd.

Berlin - Brama Brandenburska
Brama Brandenburska jest jedyną z czternastu bram miasta, która zachowała się do dzisiaj.
Do 1788 r., kiedy powstał projekt bramy, przy murach obronnych na zachodnim krańcu miasta stała tylko skromna rogatka – punkt kontrolny i celny dla wjeżdżających do Berlina. Brama zbudowana została po wojnie siedmioletniej, czyli w czasach umacniania się Prus. Wtedy w Polsce trwał Sejm Czteroletni. To król Fryderyk Wilhelm II uznał, że wjazd do miasta powinien być bardziej reprezentacyjny. Opracowanie projektu nowej bramy powierzono ówczesnemu naczelnemu architektowi Dworskiego Urzędu Budowlanego, Carlowi Gotthardowi Langhansowi, najwybitniejszemu architektowi śląskiemu epoki klasycyzmu. Zaprojektował on m.in. pałac w Pawłowicach pod Lesznem a także Pałac Hatzfeldów we Wrocławiu. Wzorem dla Langhansa stały się ateńskie Propyleje – reprezentacyjne wejście otwierające drogę na Akropol. Langhans nie wykonał jednak kopii antycznej budowli. Bogata dekoracja rzeźbiarska miała nieść przesłanie: „Wygrana wojna przynosi zwycięstwo i pokój”.
W 1791 r. berlińczykom objawił się pomnik architektury będący nie tylko bramą, ale też łukiem triumfalnym. Do głównej części bramy, doryckich kolumn dźwigających fryz i szeroki gzyms, przylegają niższe skrzydła.
W roku rewolucji francuskiej, w 1793 r. na attyce budowli ustawiono słynną kwadrygę, którą powoziła wówczas naga kobieta uwieńczona dębowymi liśćmi - dzieło rzeźbiarza Johanna Gottfrieda Schadowa. Postać kobieca prowadząca rydwan przedstawiała boginię pokoju Ejrene. Wtedy to na biało pomalowana budowla nazwana została Bramą Pokoju, lecz nikt na nią nie zwracał specjalnej uwagi. Znaczenie nadał jej dopiero Napoleon Bonaparte.
W roku 1814 Ejrene wyposażono w pruskiego orła i żelazny krzyż (wojskowe odznaczenie z początku kampanii antynapoleońskiej), a boginię pokoju zaczęto nazywać Wiktorią, boginią zwycięstwa.