(11)
'Poranna mgła'
.
znad łąk i pól unosi się
w fale pobłękitniałych chmur
prześwietlonych poświatą jutrzenki
.
rozdrzewia w leśnych ostępach
zawiesza na misternych nitkach pajęczyn
i perli zapachem jałowców i kwiatów
.
powiewem wiatru rozwiane jej włosy
płyną w powietrzne przestworza - falami
ulotna eteryczna nietrwała
świadoma przemiany zanikania
.
poranka czas mija zbyt szybko
gdy rozsłoneczni się dzień - zniknie
tęsknoty wzbudzi zadumania
.
poranna mgła rozmarzenia
.
Krystyna Kermel
https://scouteu.s3.amazonaws.com/cards/images_vt/merged/usmiechnij_sie_66.jpg
maly52 2017-10-02
Piękna całość ....serdecznie pozdrawiam w nowym tygodniu....wspaniałych dni życzę Ci Basiu ...:))
vivien5 2017-10-02
Świetnie z tą mgiełką tajemniczości w obrazie i tym wierszem....
Witam cieplutko :) Pozytywnej aury , pełni życia przez cały nadchodzący tydzień życzę..... SERDECZNIE POZDRAWIAM:)
hania44 2017-10-02
Ale mgła...i nic nie widać...ale jedno jest pewne tak jak napisał ktoś w wierszu: że poranka czas mija szybko...a szkoda...
Miłego więc popołudnia! :):):)
