Zamek Sforzów w Mediolanie

Budowla została wzniesiona na polecenie rodziny Visconti, w latach 1360-1370. W połowie XV w. została jednak zburzona przez zbuntowanych przeciwko ówczesnym władcom mieszkańców Mediolanu. Dopiero później, po przejęciu władzy przez rodzinę Sforzów, zamek odzyskał dawny blask i formę, w jakiej do dziś możemy go podziwiać. Za panowania Lodovica Sforzy (najsłynniejszego przedstawiciela rodu, którego kochanką była dobrze nam znana i uwieczniona na obrazie pt. \"Dama z łasiczką\" przez samego Leonardo da Vinci - Cecylia Gallerani) był jednym z najpotężniejszych, najbardziej luksusowych i znanych z bogactwa dworów renesansowej Europy. Ponadto Sforzowie, chcąc wyznaczać nowe trendy w architekturze i sztuce, do wykończenia zamku zatrudniali najznakomitszych artystów renesansu - Bramantego i Leonarda da Vinci. Dni chwały rodziny Sforzów dobiegły końca wraz ze zdobyciem miasta przez Francuzów w 1499 r., i odtąd aż do końca XIX w. zamek służył różnym okupacyjnym wojskom jako koszary. Wreszcie na przełomie XIX i XX stulecia powstało tu muzeum. Obecnie zamek to ogromna budowla na planie prostokąta, powstała z czerwonej cegły. Całość budynku otaczają zachowane, dawne mury obronne z dwoma basztami i zdobioną bramą wejściową. cyt.: Przewodnik po Mediolanie