(0)
Kiedy kobieta wzniesie się do nieba, to aż do siódmego nieba...
Ale kiedy spadnie do piekła, to na samo dno.
Czy jeszcze ktos pamieta DEOTYME....
wiersze jej ... i milosc przeslana po tym pseudonimem .... Kiedys kobiety nie mogly wydawac swoich wierszy... Ona je pisala...
Jej ojcem był Wacław Łuszczewski (zm. 1867), radca stanu i dyrektor wydziału Przemysłu i Kunsztów w Komisji Spraw Wewnętrznych Królestwa Polskiego. Matka, Magdalena, pochodziła z rodu Żółtowskich; była córką Edwarda, generała Armii Napoleona I. Jadwiga wychowywana była w patriotycznej atmosferze, gdzie wiele uwagi poświęcano historii i literaturze. Owocem takiego wychowania były też jej liczne podróże wraz z rodzicami po ziemiach polskich. W latach 1856-1860 zwiedziła Wielkopolskę, Malbork, Gdańsk, okolice Sandomierza. Poznała Góry Świętokrzyskie i Tatry. Potem zwiedziła Austrię, Belgię, Francję i Włochy. Pseudonim "Deotyma" wybrała jej matka, gdy Jadwiga miała kilkanaście lat. Szybko zdobyła rozgłos i podziw jako improwizatorka poezji.
Jadwiga zaangażowała się także w działalność patriotyczną. Brała udział w manifestacjach patriotycznych, które odbywały się w Warszawie od 1860 r. Z czasem poetka poparła realistyczną politykę margrabiego Aleksandra Wielopolskiego, jednego z bywalców salonu artystyczno-literackiego państwa Łuszczewskich.
Portret Jadwigi Łuszczewskiej jako Deotymy, Józef Simmler, 1855Po wybuchu powstania styczniowego Wacław Łuszczewski złożył godność szambelana carskiego, za co został aresztowany i zesłany w głąb Rosji. Deotyma zdecydowała się towarzyszyć swemu ojcu.
W roku 1865 Wacław wraz z córką powrócili do Warszawy. W 1867 zmarł ojciec poetki, a w 1869 umarła także jej matka. Deotyma zamieszkała w domu przy ulicy Królewskiej i tu od 1870 prowadziła własny salon literacki. Był to początek znanych w Warszawie "czwartków literackich" u Deotymy. Z życia towarzyskiego wycofała się z powodu choroby. Jadwiga Łuszczewska zmarła 23 września 1908 i została pochowana na warszawskich Powązkach.
