Welwiczja

Nazwa pochodzi od nazwiska Friedricha Welwitscha (1806-1872), który jako pierwszy odkrył tę roślinę w 1859 roku na pustyni Namib.
Welwiczja przypomina bardzo niskie drzewo o grubej korze, pień jest stosunkowo krótki od 50 do 120 cm, kilkumetrowe grube liście są rozłożyste i rozplatają się po powierzchni gruntu, sprawiając, że roślina wygląda jak gigantyczna ośmiornica.