Moja Studniówka 20 styczeń 1975r.
mgr Krystyna Słowik - nasza wspaniała polonistka oraz Dyr. Ryszard Kwaśniewski.


Dedykuję ten wiersz Gronu Pedagogicznemu ze Szkoły Podstawowej oraz Szkoły Średniej ZA DAR NAJPIĘKNIEJSZY, ZA WIEDZĘ

„POEMAT DLA NAUCZYCIELI

To nie będzie poemat
o wielkiej wdzięczności,
To są zbyt wzniosłe słowa.
Powiem inaczej, powiem prościej
bo skromna jest uczniowska mowa…
Świat tak wielki, tak ogromny,
moje spojrzenie zagubione
I szept twój cichy, ale pewny,
śmiało idź, dziecko, w życia stronę.
A potem długo, z cierpliwością
istotę świata wyjaśniłeś,
spośród słów tylu i zdań tylu
te najwłaściwsze wybierałeś.
I jak przewodnik, mnie turystę
Wiodłeś przez życia trudne szlaki,
Góry skaliste, ścieżki śliskie.
A obok, Twoje drogowskazy:
Uczciwość, mądrość, człowiek, szczęście-
Widniały na nich takie słowa.
Słowom tym sens Ty nadawałeś
I tłumaczyłeś, wyjaśniałeś,
Że żyć to tworzyć, żyć to działać,
Myśleć o innych, Polskę kochać.
Naukom twoim, profesorze,
Staram się dzisiaj także sprostać.
I wiem i mówię z całym przekonaniem,
Że pamięć o Was, pedagodzy,
W sercach uczniowskich pozostanie.

Wiersz autorstwa polonistki z Tczewa pani Zyty Dejna-Wańska,
który napisała jako studentka polonistyki