Takie dzieła robi moja koleżanka z ławy szkolnej Liliana.

wierszyk napisany przez sympatyka origami.
***
Kartka papieru przede mną leży,
Już się uśmiecha, już się szczerzy.
Tu zegnę, tam odetnę:
Myślisz, że to będzie szpetne?
Kolejne ruchy, dopracowanie.
Widzisz, jakie cudo powstaje?
Oto bryła kolorowa
Wyobraźnia się w niej chowa.
Nagle, nie wiadomo skąd, o tak!
Wyleciał śnieżnobiały ptak!
A cóż to za zapachy?
Właśnie zakwitły kwiaty.
Z papieru tyle możliwości,
A gdy składasz na twej twarzy zawsze uśmiech zagości.