nic nie jest proste
wciąż od nowa krocze tą drogą
wiele mil już przebyłam
a znów jestem w tym samym miejscu
zagubiona w zaułku życia
znów odkryłam inną stronę
zaułek pozostawił ślad
już wiem, jak go omijać
słońce zaświeciło dziś
wyszło zza chmury
wiem, że dla mnie to znak
by znów wkroczyć
na właściwą drogę
odnaleźć siebie
i spokój wewnętrzny…..
zostawiam za sobą
czas pomyłek
zostawiam za sobą
niechcianą miłość
zostawiam za sobą
moje serce zbłąkane
zabieram za to
chwile szczęśliwe
ukryje je w swoim umyśle
zamknę w pewnej szufladzie
nie wiem, czy znów do nich wrócę
lecz będę wiedziała
że takie zawsze miałam….
i pójdę znów drogą
tą uporządkowaną
bo wiem, że tak będzie najprościej….