Upamiętnienie

Kochali się w leszczynie
pod słońcami rosy,
suchych liści i ziemi
nabrali we włosy.
Serce jaskółki,
zmiłuj się nad nimi.
Uklękli nad jeziorem,
wyczesali liście,
a ryby podpływały
do brzegu gwiażdziście.
Serce jaskółki,
zmiłuj się nad nimi.
Odbicia drzew dymiły
na zdrobniałej fali.
Jaskółko, spraw, by nigdy
nie zapominali.
Jaskółko, cierniu chmury,
kotwico powietrza,
ulepszony Ikarze,
wniebowzięty fraku,
jaskółko, kaligrafio,
wskazówko bez minut,
wczesno-ptasi gotyku,
zezie na niebiosach,
jaskółko, ciszo ostra,
żałobo wesoła,
aurcolo kochanków,
zmiłuj się nad nami.

"Upamiętnienie" - Wisława Szymborska

dodane na fotoforum:

jaredy 2008-10-16

Witam w ten pochmurny poranek życząc miłego dnia...;) pozdrawiam
ślicznie zrobiona fotka:)

anetta1 2008-10-16

wspaniałe!

henry 2008-10-16

Piekna fotka....a wiersz.... przypomniał mi troszke zapomnianego Leśmiana.. podobny klimat!

daki2 2008-10-16

bardzo pieknie
jestem pod wrazeniem

sylvka 2008-10-16

Mmmm

magdaa 2008-10-16

ehh ..

blaack 2008-10-16

.....eeeeeeee no Krzychu...jestem pod wielkim wrażeniem tego zdjęcia...przepięknie wyszedł blask słońca na wodzie...niesamowicie....pozdrawiam

alwabu 2008-10-16

czysta poezja dla oka

kawa84 2008-10-16

to ja tu posiedze.. ;)

with16 2008-10-16

Warto było:)))))))))))))))

rosa2 2008-10-17

TAk tu tylko usiąść i wiersze czytać-piękne miejsce.

ruda18 2008-10-17

sliczne... =) chyba znam to jeziorko ;) pozdrawiam, milego dnia zycze :)

teresia 2008-10-17

jak cudnie Krzyś u Ciebie :)

syla72 2008-10-18

słoneczka Ci życzę

jantaria 2008-10-19

Czarujesz... obrazem i słowem. Pięknie!
Zdjęcie jest urzekające. Odbicie słońca we wodzie, drzewo skąpane w chmurach... i te kolory... Całość jest taka spokojna, że naprawdę tylko siąść i wsłuchać się w tę ciszę... Zatopić się w poezji. Czarujesz :)

Ofiarowujesz nam wiersze, więc pozwól, że w podziękowaniu wiersz dla Ciebie tu zamieszczę. O jaskółce - tematycznie :)

"Jaskółka" <Władysław Broniewski>
Napłynęła na mnie fala miłosna,
jak powódź, co lody znosi.
Ty nie jesteś już taka młoda, ale jak wiosna,
i kto ciebie o to prosił?

Może moje serce prosiło na klęczkach
w rozmaitych rozpaczach i klęskach,
całując z rozpaczą na spółkę
ciebie - jaskółkę?

A może te jaskółki w niebie,
podobne do ciebie,
latały, kwiliły i wylatały,
żebym był radosny i śmiały?