*************

" SŁONKO "

Wędrowało sobie słonko,
Uśmiechnięte, jasne, złote,
Szło nad gajem, szło nad łąką,
Napotkało w łzach sierotę -

Ten się żali: "Tak wesoło
Świecisz światu, słonko moje,
Uśmiechami sypiesz wkoło,
Gdy ja smutny we łzach stoję;

Obojętnie patrzysz na to,
Jak się ludzkie serca męczą.
I nad każdą ludzką stratą
Promienistą błyskasz tęczą."

Słonko na to; "Biedne dziecię!
I mnie smutno na niebiosach,
Gdy o waszym myślę świecie
I o ludzi ciężkich losach.

Lecz nie mogę ustać w drodze,
By nad każdą boleć raną -
Wiec w złocistym blasku chodzę,
Wypełniając, co kazano.

Nie pomogą próżne żale.
Ból swój niebu trza polecić -
A samemu wciąż wytrwale
Trzeba naprzód iść ... i ŚWIECIĆ !"

(Adam Asnyk)

dodane na fotoforum:

• Skalniak
• Iglaki
• Świętokrzyskie
• Ogrody