w parku

w parku

Człowieku, marna istoto..

O ludzka istoto
ileż niedoskonałości w tobie.
Zawiści ,fałszu
bezmyślności.
Potrafisz ranić okrutnie,
nie tylko czynami
słowami zadajesz o wiele
większy ból.
Oskarżasz
nie poznając prawdy do końca.
Zadając ból
masz satysfakcję
że chociaż na moment jesteś
...władcą...
cieszy cię spływająca łza.
Człowieku
pyłku marny
zatrzymaj się na chwilę
pomyśl
czy warto
tak dalej żyć..?

Ewa Wierzbińska

maly52

maly52 2011-08-30

Wiersz smutny,dający do myślenia, ale prawdziwy, a park piękny...

alik61

alik61 2011-08-30

ja też kojarzę z dzieciństwem...i dalej są urocze:)))

wieska1

wieska1 2011-08-30

przysiądę chwilkę na ławeczkę...

zofia

zofia 2011-08-30

A po obiadku na spacerek.

john61

john61 2011-08-31

Ślicznie tu.Na której Edwinie ławeczce usiądziemy?

mootyll

mootyll 2011-08-31

mozna usiąść i podziwiać:)

gama1

gama1 2011-08-31

Ładnie tu :)

anoolka

anoolka 2011-09-01

Serdecznie pozdrawiam

(komentarze wyłączone)