Świat to ironiczne dzieło artystyczne


Nie jeden raz
słońcem zamilkł deszcz
na opak gonił czas
gdy zignorowano go też

Manipulacje polityczne
wyżerają słowa z nas
prezydent - ironiczne dzieło artystyczne
ja mówię temu pas

Westchnieniem mojej ciszy
te kilka naszych wad
w pięści niewinny pęk orkiszy
dużo płynie czerstwych rad

Dziecko w kącie płacze
bo zgubiło gdzieś rodziców
łzami na pryzmat obojętności patrzę
czas końca świata zacząć parę szkiców