(2)
Tężnia w Konstancinie została wzniesiona w latach 1974-1979. Obiekt ten jest inhalatorium na wolnym powietrzu, przy czym sam grzybek-inhalator znajduje się wewnątrz zamkniętego kręgu o obwodzie długości 40 metrów i wysokości 6 metrów.
Działanie tężni konstancińskiej polega na rozpylaniu solanki z odwiertu z głębokości 1600 metrów, przy temperaturze 29°C i stężeniu solanki 6,49%. Źródła solanki zostały tu odkryte w 1962 roku.
